Filary Ziemi

Może będę wyjątkiem, ale nie jestem miłośnikiem pisarzy-fabryk książek. No może za wyjątkiem Haruki Murakamiego. Filary Ziemi dostałem w prezencie, dawno wyrosłem z fantastyki, fantazy....., a książki historyczne wolę w wersji zbliżonej do reportażu, pracy naukowej. Dużo czytam, lubię grube tomiska, ponieważ nie lubię gdy dobra książka szybko się kończy. Zabrzmi to obrazoburczo , ale Filary Ziemi jest książką prostą , przewidywalną... coś na modłę "bogoojczyźnianą" z nutą seksualnego mainstreamu. Jestem budowlańcem, więc historia architektury nie jest mi obca, i mogłem pominąć długie fragmenty opisów architektoniczno-konstrukcyjnych. Mam do końca jakieś 200 stron... I wiem, że następnych tomów nie kupię. Książka nie zmusza do myślenia i analizy przypadków... nawet trudno to porównać do taniego kryminału. Epatowanie okrucieństwem i bezsilnością , brakiem sprawiedliwości ziemskiej, nie mówiąc już o boskiej , nie robi wrażenia, a właściwie pogrąża tę książkę.
Na początku zadałem sobie pytanie : dlaczego taki tytuł, kto lub co jest filarem Ziemi? Nie musiałem za długo czytać.... ludzie, ludzie są filarami Ziemi, ze swoimi wadami i zaletami, zmiennością charakterów...
Przeczytałem wiele mądrzejszych i ciekawszych książek.... mimo, że często liczących znacznie mniej stron drobnym drukiem .

Może będę wyjątkiem, ale nie jestem miłośnikiem pisarzy-fabryk książek. No może za wyjątkiem Haruki Murakamiego. Filary Ziemi dostałem w prezencie, dawno wyrosłem z fantastyki, fantazy....., a książki historyczne wolę w wersji zbliżonej do reportażu, pracy naukowej. Dużo czytam, lubię grube tomiska, ponieważ nie lubię gdy dobra książka szybko się kończy. Zabrzmi to...

Cykl ten zacząłem od " Niech się stanie światłość " , czyli prequela całego cyklu Kingsbridge , historii według mnie ciekawej i emocjonującej . Filary Ziemi , to najwyżej oceniana przeze mnie pozycja książkowa w tym roku .
A co tu ciekawego i emocjonującego w Filarach Ziemi ? Myślę że dramatyczna przygoda , ludzi z różnych warstw społecznych , w różnym wieku , płci , nawet dzieci . Postaci tak dobrze napisanych , że na równi zajmujących ,w całej fabule . Dla mnie każdy był wyjątkowy. Perypetie jakie przeżywał pojedynczy bohater , na kartach powieści , były jednakowo ważne i mistrzowsko wplecione w całą akcję , perfekcyjnie się zazębiającą. Co sprawia że czytając ma się wrażenie , przyjemnej płynności w tekscie . Mało tego, potęguje to natychmiastową chęć czytania dalej i dalej , żeby się dowiedzieć , co się stanie i co teraz oni zrobią? . Czy będzie źle czy dobrze . Czego natychmiast chciałem sie dowiedzieć , bez względu na to , z perspektywy jakiego bohatera był widziany świat przedstawiony . Bo każdy poprzedzający rozdział , przygotowywał i podkręcał niespodziewaną kulminację wydarzeń , lub zamiat tego , nagłe i zaskakujące , nieoczekiwane zwroty akcji . Bo dzieje się dużo .
Postacie drugoplanowe , też budzą emocje , do jakich są idealnie stworzeni i tam gdzie trzeba odgrywają swoje role, pikantnie okraszając lub wypełniając powieść . Czyli delikatnie ujmując , wkurzając .
Opowieść tak prosta a poruszająca , że w paru miejscach się wzruszyłem do łez , a były momenty , że w myślach , w uniesieniu mówiłem : "przywal mu , przywal ... nie daj się ... dobij dziada porządnie !!!" . Autor zżył mnie z aktorami swego spektaklu. A Pan Follet zauważam, potrafi grać na emocjach, kreując ludzkie postawy , w zakresie od skromnego , prostego , bezbronnego człowieka , do patologicznego dewianta, potwora. Jest w kim wybierać. I wszyscy na swój sposób , dobrze grają swoje role. Nie są to laurkowe postacie , a osoby mające kompleksy i wady , omylni , niektórzy przechodzący oporny proces , przemiany swego charakteru , uczą się na błędach . I jest to dobrze przedstawione .
Na tym polega moc prozy w tej książce - kreacja bohaterów i nieprzewidywalny ale satysfakcjonujący , przebieg zdarzeń , przejrzysty , nieprzerysowany , płynnie spleciony, z nieustannie podniesioną i oscylującą wyżej i wyżej , atmosferą akcji .
Wszystko to razem wzięte , oraz szczegółowe wyobrażenie autora , o średniowiecznych warunkach i stosunkach panujących w życiu ludzi z tamtej epoki , ich plany i pragnienia , którym towarzyszą piętrzące się, gwałtownie i niespodziewanie problemy i zmaganie się z nimi - daje, dobrze brzmiący przekaz .
Czytelnik przeniesiony jest w mroki brutalnego, bezwzględnego, feudalnego średniowiecza , gdzie atmosfera jest, jakby ciasna , zatęchła , śmierdząca , brudna i rozświetlana świeczką lub pochodnią . A to, nikłe światło, pada na podłogę wyściełaną słomą. Błotniste trakty, pośród pól i lasów prowadzą wędrowców ku niepewnemu losowi . Wędrowca niekiedy ubranego w łachmany ,w drewnianych chodakach . Podróżnika w którego głowie miotają się skrajne uczucia od bezsilności do nadziei .Tego od dawna potrzebowałem . Polecam wszystkim !!!
Na koniec , pewnie się trochę w podziwie pozycją powtarzając , w jej ocenie ,dodam, po prostu – aby to podkreślić , wobec zasłyszanych obiegowych opinii , o rozmiarze książki - że nie jest przegadana , rozwlekła i za długa . Autor , jest wirtuozem tekstu i jak na taką rozpiętośc czasową fabuły , mnogość detalicznych faktów , panuje nad ogólną formą , nigdzie się nie potykając . Podziwiam go , jak w połowie tekstu , lub na jego dalszym etapie potrafi powracać do początków , tak gęstej w zdarzenia opowieści i wiązać fabułę z bierzącą akcją – wracając do scen , przemyśleń bohaterów i innych wątków , o których ja już zapomniałem , a jednak istotnych w dalszym jej biegu i podstępnie niedających się przewidzieć czytelnikowi . Co świadczy że pan Ken Follett jest arcyzdolnym i doświadczonym rzemieślnikiem . I od pierwszej strony , do ostatniej , wszystko , w swym warsztacie pisarskim , zaplanował . Tworząc wspaniałe dzieło . Takie jest moje zdanie .

Cykl ten zacząłem od " Niech się stanie światłość " , czyli prequela całego cyklu Kingsbridge , historii według mnie ciekawej i emocjonującej . Filary Ziemi , to najwyżej oceniana przeze mnie pozycja książkowa w tym roku .
A co tu ciekawego i emocjonującego w Filarach Ziemi ? Myślę że dramatyczna przygoda , ludzi z różnych warstw społecznych , w różnym wieku , płci ,...

Nie wiem, czemu, ale spodziewałam się czegoś lepszego. Dostałam prostą historię osadzoną, owszem, w ciekawych czasach. Szkoda tylko, że nie wymagała myślenia: kto okazał się zły na początku, pozostał zły do końca (lub prawie końca),przez długie dekady hodując nienawiść do dobrych bohaterów, właściwie nie wiadomo, czemu. Wygląda to tak, jakby autor nie był w stanie wyobrazić sobie dojrzewania bohaterów. Trzydzieści czy pięćdziesiąt lat to szmat czasu, naprawdę trudno uwierzyć, by spotkanie Filipa czy Alieny mogło mieć aż taki wpływ na ludzi.

Intrygi były dla bohaterów zaskakująco łatwe do przejrzenia, jakby razem z czytelnikiem śledzili knowania przeciwników, a rozwiązania też przychodziły im niesłychanie łatwo.

Wreszcie, ze wstępu od autora wydawało się, że powieść będzie o budowniczych katedry, tymczasem budowa została przesunięta na drugi czy nawet trzeci plan, za bardziej irytującymi niż ciekawymi problemami miłosnymi (dokładnie ten sam problem dotyka matkę i syna? Serio?) i w pewnym momencie nużącą już prawością i świątobliwością Filipa.

Nie wiem, czemu, ale spodziewałam się czegoś lepszego. Dostałam prostą historię osadzoną, owszem, w ciekawych czasach. Szkoda tylko, że nie wymagała myślenia: kto okazał się zły na początku, pozostał zły do końca (lub prawie końca),przez długie dekady hodując nienawiść do dobrych bohaterów, właściwie nie wiadomo, czemu. Wygląda to tak, jakby autor nie był w stanie...

Nie jestem miłośniczką książek historycznych ani takich których fabuła jest osadzona w czasach średniowiecza. Sięgam po nie rzadko, najczęściej wtedy, kiedy dostanę jakąś w prezencie. Tym razem świadomie zakupiłam Filary Ziemi i nie żałuję ani jednej minuty spędzonej na ich czytaniu. Wow, to było coś. Nie było nudy, opisy wyważone, akcja sprawna. Wszystko na tak. Świetna książka, napisana sprawnym językiem . W kolejce czekają już kolejne części do przeczytania.

Nie jestem miłośniczką książek historycznych ani takich których fabuła jest osadzona w czasach średniowiecza. Sięgam po nie rzadko, najczęściej wtedy, kiedy dostanę jakąś w prezencie. Tym razem świadomie zakupiłam Filary Ziemi i nie żałuję ani jednej minuty spędzonej na ich czytaniu. Wow, to było coś. Nie było nudy, opisy wyważone, akcja sprawna. Wszystko na tak. Świetna...

Mistrz jest tylko jeden.SWIETNA!

Mistrz jest tylko jeden.SWIETNA!

Świetna, wielowątkowa powieść, która przenosi czytelnika do XII-wiecznej Anglii. Zamki, lasy, królowie i biedacy. Wojna, walka o pokój, Kościół, korupcja, miłość i wiele, wiele więcej. Niesamowite, jak to wszystko zostało złożone w spójną całość przez autora.
Czytałem tę książkę i czułem się, jakbym oglądał serial. Na przestrzeni stron (lat) zmieniali się ludzie, zmieniała się akcja, ale zawsze było ciekawie. Rewelacja.
Polecam!

Świetna, wielowątkowa powieść, która przenosi czytelnika do XII-wiecznej Anglii. Zamki, lasy, królowie i biedacy. Wojna, walka o pokój, Kościół, korupcja, miłość i wiele, wiele więcej. Niesamowite, jak to wszystko zostało złożone w spójną całość przez autora.
Czytałem tę książkę i czułem się, jakbym oglądał serial. Na przestrzeni stron (lat) zmieniali się ludzie, zmieniała...

"Filary ziemi" Ken Follet

Nie jestem fanką historii i co za tym idzie książek z tego gatunku. Przez moją niechęć wpojoną przez nauczycielki w podstawówce i liceum do niedawna trzymałam się od nich z daleka. Wszelkie próby namówienia mnie na coś typowo historycznego spełzały na niczym. Owszem, połączenia kryminału czy fantastyki z tłem historycznym zdarzały się i u mnie, i często ta płaszczyzna czasowa bardzo wzbogacała fabułę, ale powieść historyczna... Nie...

Do czasu...


Miesiąc temu na spotkaniu mojej klasy z liceum jeden z bliższych kolegów na moje książkowe zachwyty odpowiedział: "Przeczytaj Filary ziemi Kena Folletta." I więcej nie zachęcał, nie opowiadał, nie recenzował. To mnie zaintrygowało. Zbytnio się nie zastanawiając sprawdziłam czy jest w mojej bibliotece.
Była. Wydanie dość stare, sprzed 30 lat, trzy tomy, łącznie ponad 1000 stron. Grubo...

Zaczęłam czytać i przepadłam.

XII wiek, głównie Anglia, przez chwilę Francja, klasztory, budowanie miast i wielkiej katedry w Kingsbridge, średniowieczni ludzie, życie i śmierć, wieczna walka i obrona, jest też wojna domowa, przejęcia władzy. To wszystko jest tak bardzo wyraziste. Najważniejsze są jednak losy pewnej rodziny, bo wszakże to saga. Budowniczy, Tom, ma wielkie marzenie. Chce zbudować katedrę, która będzie dziełem jego życia. Ma wielkie plany i nawet przy budowie zwykłych mieszczańskich domów ma w głowie tylko katedrę. Należy pamiętać, że w XII wieku taka budowa trwała kilkadziesiąt lat. Całe życie budowniczego.

Czytając tę historię szłam tropem jego marzenia. I przeżywałam to co przeżywali bohaterowie. Podróżowałam z nimi, mieszkałam w lesie, głodowałam, walczyłam z banitami, ciosałam kamienie, ale też brałam udział w intrygach ludzi ważnych w tamtych czasach, biskupów, hrabiów, a nawet króla.

Ale najważniejsze jest o, że to czułam. Tak dużo tam było przerażenia, strachu, bólu, zdrady, gwałtu, kłamstwa, manipulowania, niesprawiedliwości, ale też miłości, szczęścia, zadowolenia, dumy, szacunku. Wsiąknęłam w ten klimat. W każdej wolnej chwili brałam do ręki tę książkę i znów byłam w Kingsbridge.

I nie mogłam przestać.
Nie umiem przekazać tego wszystkiego co kłębi się teraz w mojej głowie. Wciąż żyję tą książką. Jest niesamowita. Ken Follet tak to wszystko realistycznie przedstawił, że czułam się jakbym przeniosła się w czasy średniowiecznej Anglii. Nie oszczędzał nikogo pokazując wszelkie trudności z jakimi borykali się bohaterowie, ale też drastyczne obrazy z okrutnej rzeczywistości średniowiecza. Byłam zarówno wstrząśnięta jak i zakochana w tej powieści.

Polecam Wam dla oderwania się od problemów dzisiejszego świata i poznania pięknej historii, która myślę, że nie jednego już uwiodła.

"Filary ziemi" Ken Follet

Nie jestem fanką historii i co za tym idzie książek z tego gatunku. Przez moją niechęć wpojoną przez nauczycielki w podstawówce i liceum do niedawna trzymałam się od nich z daleka. Wszelkie próby namówienia mnie na coś typowo historycznego spełzały na niczym. Owszem, połączenia kryminału czy fantastyki z tłem historycznym zdarzały się i u mnie, i...

Cudowna książka, którą można czytać i czytać. Uczta dla czytelnika.

Cudowna książka, którą można czytać i czytać. Uczta dla czytelnika.

Pierwsza książka Folleta którą przeczytałem. Ogólnie nie przepadam za takimi tasiemcami i pomimo wciągającej historii oraz barwnych postaci zaczęła mi się dłużyć. Co nie zmienia faktu, że pozycja jest godna polecenia bez dwóch zdań. Na szczególne wyróżnienie zasługuje opis architektoniczny przedstawiony przez autora. Według mnie musiał przestudiować nie jeden plan oraz odbyć nie jedną rozmowę z architektami podczas pisania książki. A oprócz tego intrygi, miłości, zdrady, tortury i trochę krwi. Czyta się bardzo dobrze.

Pierwsza książka Folleta którą przeczytałem. Ogólnie nie przepadam za takimi tasiemcami i pomimo wciągającej historii oraz barwnych postaci zaczęła mi się dłużyć. Co nie zmienia faktu, że pozycja jest godna polecenia bez dwóch zdań. Na szczególne wyróżnienie zasługuje opis architektoniczny przedstawiony przez autora. Według mnie musiał przestudiować nie jeden plan oraz...

O niebiosa! Jakże jestem Wam wdzięczna, że pewnego razu natchnęłyście mnie do zakupu Filarów Ziemi! Fakt faktem, duża jest tutaj również zasługa Marcina Okoniewskiego (szerzej znany jako Okoń w Sieci),który z niebywałą pasją opowiadał o tej powieści. Gdy więc tylko książka do mnie dotarła, to pomimo jej imponujących rozmiarów ochoczo zakasałam rękawy i.... przepadłam! Książka zachwyciła mnie już na samym początku. To moje pierwsze podejście do Folletta, więc nie zdawałam sobie sprawy, że mam do czynienia z mistrzem! Jego opisy (niszczycielskich żywiołów, sztuki budowniczej),dialogi, budowanie napięcia - to po prostu rewelacja! Niesamowicie podobała mi się kreacja bohaterów, szczególnie to, że nawet ci, którzy w domyśle są bohaterami pozytywnymi to jednak wciąż pozostają tylko ludźmi popełniającymi błędy, kierującymi się niekiedy chęcią zemsty, bądź ulegającymi grzechowi pychy. Do tej pory uważałam, że mam bardzo bogaty zasób słownictwa, natomiast na to, aby wyrazić mój zachwyt tą opowieścią po prostu brakuje mi słów. REWELACJA!

O niebiosa! Jakże jestem Wam wdzięczna, że pewnego razu natchnęłyście mnie do zakupu Filarów Ziemi! Fakt faktem, duża jest tutaj również zasługa Marcina Okoniewskiego (szerzej znany jako Okoń w Sieci),który z niebywałą pasją opowiadał o tej powieści. Gdy więc tylko książka do mnie dotarła, to pomimo jej imponujących rozmiarów ochoczo zakasałam rękawy i.... przepadłam!...